In de geschiedenis van de Nederlandse radio is er maar één DJ geweest die een plaat kon aankondigen door te beginnen met een verwijzing naar Aristoteles, een link maakte naar Modern Talking, iets zinnigs zei over 3 soorten mayonaise dat illustreerde met een versregel van Rawie om vervolgens het nummer in kwestie, perfect getimed, aan te kondigen. De afkondiging bestond dan uit een gedegen onderbouwde opvatting over de Irak-oorlog, voorgedragen als Lowieke de Vos van de Fabeltjeskrant. ‘Jazekers’, Arjen Grolleman.

Arjen behoorde tot die mensen die al vanaf jonge leeftijd weten hoe ‘het’ in elkaar steekt; hoe het leven in grote lijnen zal verlopen, hoe mensen zijn en wat werkelijk van waarde is.

Arjen wist ook naar die inzichten te leven. Hij was wijs, had een verfijnd gevoel en een enorm menselijk inzicht. Deze man had een letterlijke verstandhouding met de wereld. Dat zag je en dat hoorde je.

Muziek, vormgeving en poëzie hebben hem geholpen om dát uit te drukken wat niet altijd met gewone woorden kon worden gezegd, wat te groot, te fragiel en misschien soms ook wel te pijnlijk was.

Wat hem zo uniek maakte was dat hij dit allemaal op een zeer entertainende wijze kon doen. Niet voor niets stond er op zijn visitekaartje entertainer als beroep vermeld. Nooit was iets hoogdravend of nep-intellectueel. Een scheiding tussen hoge en lage cultuur bestond er niet voor Arjen. Daarvoor was hij ook veel te breed opgevoed en geïnspireerd. Zijn radiohelden waren nl. zowel Luc Janssen, Gerard J. Walhof en Edwin Brienen als Alfred Lagarde, Wessel van Diepen en Frits Spits. Voeg daar Plato, de Groene Amsterdammer, Stockhausen, Elsschot en Rawie aan toe en dan heb je nog maar een beperkt beeld van zijn geestelijke voedingsbodem.

Het is dan ook niet zo vreemd dat er voor iemand met zoveel kwaliteiten en talent een apart radiostation nodig was om dat allemaal te kunnen delen met de rest van de wereld. Dat radiostation was Kink FM, en Arjen heeft daar zijn levenswerk van gemaakt.

Toen wij in 1995 startten met Kink FM kon niemand bevroeden wat voor een vreemd avontuur dat zou worden. In de afgelopen 15 jaar zijn er heel veel periodes geweest waarin het voor dit mooie station en haar medewerkers ondoenlijk zwaar is geweest. Elk half jaar stond haar voortbestaan wel ter discussie in de Veronica Verenigingsraad en moest er weer een list verzonnen worden om het station te behouden. Er was geen geld om apparatuur te vervangen waardoor we onze spullen van thuis moesten meenemen of iets ‘leenden’ van de HMG. Het zwarte Alecto-mengpaneeltje van Arjen is van onschatbare waarde geweest. Personeel konden we niet betalen en de medewerkers kregen daarom waar mogelijk CD’s en werden beloond met concertkaartjes die we regelden bij platenmaatschappijen. Ook het voortbestaan op de kabel was niet altijd veilig want iedere drie maanden dreigden we wel weer ergens van de kabel gegooid te worden en moesten we de luisteraars vragen om de kabelmaatschappij en programmaraad plat te bellen, hierbij fel opgestookt door Caesarion Grolleman. En dan die jarenlange strijd om de frequentieverdeling; de lobby in Den Haag, de publicitaire acties en de slepende juridische procedure tegen de overheid die we uiteindelijk nog wonnen ook maar wat allemaal niets opleverde omdat er niet geboden kon worden.

Als ik in dat soort periodes soms ook niet meer wist waarvoor we het allemaal deden en waar het allemaal goed voor was, dan was het die lieve goede Arjen die mij een hart onder de riem stak en mij letterlijk liet horen waar we al die moeite voor getroostten. Want als ik na ‘weer zo’n dag’ bij ‘m in de studio zat en zag hoe hij op Grolieuze wijze zijn programma maakte, platen op een briljante en vaak hilarische wijze aan- en afkondigde, prachtige vormgeving gebruikte en op een respectvolle wijze omging met de Kink-luisteraars, dan was het weer goed en wist ik het weer.

Arjen was zo veelzijdig dat er naast Kink nog meer zenders waren waarvoor hij programma’s maakte. Zo presenteerde hij avantgardistische programma’s voor het zeer eigenzinnige klassieke muziekstation de Concertzender en was hij ook een tijdje DJ op Radio Veronica. Wat niet veel mensen weten is dat Arjen ook een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de herstart van het huidige Radio Veronica. De Vereniging Veronica zou behalve voor Kink namelijk ook gaan bieden op een frequentie voor Radio Veronica dat na het vertrek uit de HMG in 2000, niet meer te horen was. Om überhaupt te kunnen bieden moest er wel eerst weer op de kabel worden uitgezonden en het was in 2002 aan Kink om die inmiddels wat oudere dame Veronica weer op de been te helpen. Zo kon het gebeuren dat Arjen zondagnacht, na twee uurtjes X-Rated gevuld met ambient en poëzie, met een net zo grote gedrevenheid en professionaliteit nummers van Mariah Carey, Phil Collins en Marco Borsato selecteerde voor Radio Veronica. Ook maakte hij samen met Top Format een jinglepakket en zorgde er mede voor dat Michiel Veenstra als eerste DJ voor het nieuwe Veronica werd aangetrokken.

In het mediawereldje dat bol staat van opportunisme, belangen, domme ego’s en geld vormde Arjen een uitzondering. Het ging hem nimmer om het geld of de roem. Hij wist heel goed dat hij door wat concessies te doen, tamelijk snel beroemd en rijk kon worden, maar dat interesseerde hem niet. Hij keek overigens ook niet neer op mensen die dat wél ambieerden.  Arjen wilde maar één ding en dat was Kink. Kink was zijn station, zijn podium, zijn hart en zijn ziel. Hij kon dan ook zeer vilein zijn tegen mensen (met name ex-medewerkers) die kwaad spraken over Kink of acties ondernamen die tegen het belang van de zender indruisten. Een ieder die het maar waagde om de zender belachelijk te maken kon rekenen op zijn eeuwige toorn en dat was nogal wat voor iemand die altijd zeer veel liefde en respect toonde voor mensen en weinig haatdragend was.

Dat integriteit en oprechtheid echt heel belangrijk waren voor Ajren bleek ook wel uit de inhoud van zijn laatste @-mailbericht aan mij, verstuurd in de nacht van dat afschuwelijke ongeval. In de context van een door hem in het openbaar gevoerde discussie over een radio-onderwerp waar het hem juist ging om integriteit en oprechtheid en waarin ik ook volledig achter hem stond, mailde hij:

“……….Terwijl ik juist denk dat ik in alles juist de ware aard van Kink naar boven heb gehaald, namelijk je beroepen op je integriteit dat het een lieve lust is. Het gaat mij niet om een alternatieve plaat of een commerciële move, het gaat mij om dat anders zijn. Ik hoef niet de hele dag Slayer te draaien, ik wil liever gewoon een keuze maken als ik denk dat die gevraagd wordt; in mijn geval nog niet eens altijd zo uitzinnig.”

Jan Hoogesteijn
directeur Kink FM 1995-2005

Tears run rings – Marc Almond

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=rGzU-GVNlqc[/youtube]